martes, 1 de mayo de 2012


abrí una grieta en mi fortaleza                                                vení, filtrate
vertíte en mis charcos                                    rodemos                        desencaucémonos
vamos a perdernos

las manos se licuan eléctricas
los pies se enroscan                                                            y volamos de las uñas
movete, aleteá  te digo                                    que nos toca


si, ya sé quiénes somos                                                            vos también
somos flujo terroso, paisaje imposible, sutiles y orientales, un tango modoso, somos inexpertos, pretenciosos, somos confusos y explosivos.

somos nosotros

un gigante carbonizado, fruta pasada, un gajo deseoso
yo: un escándalo aplacado

ahora
estamos                                    amurallados en mi fortaleza
amurados                         espalda con espalda                                     cosidos de las ingles
torturados
estamos doblados y torcidos                                                            tan desarreglados
y así y todo                         tu mano en el bolsillo de mi mano
todavía licuadas
todavía empalmadas
los pies enroscados
todavía intentando
todavía nosotros.                                                                                                Todavía.

No hay comentarios:

Publicar un comentario